بنام خدا

شهيد محبوب محمدنژاد قبل از انقلاب در مسجد جامع سلماس با 10 نفر ازدوستان صميمي اش که با اسلحه کولت کمري که از مسجد داده بودند شبانه روز در فعاليت هاي انقلابي ضد رژيم شاهي شرکت داشتند. بارزترين خصوصياتش مهرباني بود ، با هر کسي نشست و برخاست مي کرد ، ناخودآگاه او جذب مي شدند .
بعد از پيروزي انقلاب در سال 58 شهيد وارد سپاه شدند، آن زمان حقوقشان دو هزار تومان بود  که شهيد مقدار قابل توجهي از آن را صرف فقرا و نيازمندان مي کرد ، که در نهايت چيزي براي خودش نمي ماند . وي زندگي ساده و سالمي داشتند . ايشان بسيار مطيع بود و هرگز کاري را بدون هماهنگي انجام نمي داد و قبل از همه براي کارها داوطلب مي شد ، هميشه وقتي قرار بود به کمين و محاصره دشمن بروند؛ قبل از همه داوطلب مي شد .
وقتي جهت پاکسازي به عمليات مي رفتند ، هميشه مي گفت افرادي را که اسير مي کنيد با آنها با محبت رفتار کنيم تا ضد انقلاب به خاطر اين طرز برخورد تحت تاثير قرار گرفته و جذب نظام اسلامي شوند و تسليم گردند .
امام (ره) مهمترين الگوي زندگيش بود و  همواره گوش به فرمان ايشان بود آنقدر عشق و علاقه اش به امام راحل زياد بود که وقتي اسمشان مي آمد مي گفت : جانم فدايت . رفتار با بسيجيان بسيار مطلوب بود به آنها نيز محبت مي کرد تا جايي که وقتي پس از سه ماه دوره در پايگاه بسيج از پيش او مي رفتند موقع رفتن گريه مي کردند که از او جدا مي شدند .
شرکت در جنگ : اواخر شهريور 58 در مهاباد بودند  بعد از آن به اروميه مي آيند و بعد از مدتي فعاليت در اروميه ، سال 61 به صورت داوطلبانه به جبهه هاي جنوب عازم مي شوند.  وي در آزاد سازي خرمشهر حضوري فعال داشتند .
حالات شهيد در آخرين اعزام : خوشحالي عجيبي داشت انگار داشت پرواز مي کرد ، به يقين مي دانست قرار است چه اتفاقي بيفتد يا به شهادتش نزديک شده است .
مجروحيت شهيد : در منطقه عملياتي حاج عمران از ناحيه پا بر اثر ترکش خمپاره مجروح و سرپايي در بيمارستان مداوا شده و حدود يک هفته هم در منزل بستري شدند .
يکبار نيز با موتور سيکلت از سلماس به طرف اروميه مي رفت ،  که از سوي ضد انقلاب تعقيب مي شود و در اثر تيراندازي از ناحيه ي دست مجروح شده و به بيمارستان منتقل مي شوند .  
بار سوم هم نزديک سردشت گلوله به پايش اصابت کرده بود که براي مدتي بستري مي گردند.
نحوه ي شهادت : پس از اسارت توسط اشرار مسلح در منطقه  ؛ توسط مزدوران پس از تحمل شکنجه فراوان بطرز فجيعي به شهادت مي رسند. اشرار مسلح  از شهيد خواسته بودند به امام (ره) توهين کنند و او برعکس به افراد حزب فحش و ناسزا گفته بودند و اشرار از خدا بي خبر با تراکتور از رويش عبور کرده بودند . دو روز بعد از شهادت تشييع شد و در گلزار شهداي سلماس دفن گرديد .