فرازي از زندگينامه شهيد:
شهيده مناره اسماعيلي فرزند مصطفي دختري پاك و با وقار بود كه در سال1348 در روستاي محمد شاه‌سلفي از توابع شهرستان نقده در يك خانواده مذهبي و معتقد ديده به جهان باز كرد. فعاليت اصلي خانواده دامداري و كشاورزي بود. پدر اين خانواده، خادم مسجد بود و فضاي معنوي مسجد تأثير شگرفي در روحيه اين خانواده گذاشته بود، همه اهل خانواده نسبت به فرائض بسيار جدي بودند. كم‌كم در آب و هواي خوب و در ميان صفا و صميميت خانواده دختري رشد كرد و به سن و سال نوجواني قدم گذاشت. دو خواهر دوقلو بودند، سخت مي‌شد از يكديگر تشخيص داد، در نوع لباس پوشيدن و قد و قامت و قيافه ظاهري مشابه هم، در يك كلام مي‌توان گفت يك روح بودند در دو جسم، نامشان مهناز و مناره بود كسي چه مي‌دانست كه اين دو خواهر مهربان بايد باهم به دنيا بيايند و سرانجام باهم نيز رخت سفر از اين جهان ببندند و با هم به عالم بقا سفر نمايند.
آري انقلاب پيروز شده بود، نواي توحيد در همه جاي ايران پيچيده بود، بساط ظلم و ستم برچيده شده بود، نور آفتاب انقلاب همه جا را روشن ساخته بود اما دشمنان نور و اسلام نمي‌خواستند اين نور الهي به همه انسانها برسد. با همكاري استكبار جهاني، گروهكهاي ملحد و ضدانقلاب فعاليتهاي مسلحانه را شروع كرده بودند. اين روستا در محلي قرار گرفته است كه ضدانقلاب هميشه مورد تاخت و تاز قرار داده است، به همين علت تعداد زيادي شهيد تقديم انقلاب اسلامي نموده است. شهيد مناره اسماعيلي به همراه خواهر دوقلويش و ساير اعضاي خانواده در حمله ناجوانمردانه‌اي كه در تاريخ59/9/23 از سوي احزاب كومله و دمكرات اتفاق افتاد در آتش كينه و سياه دلي آنان سوخت و پيكر‌هاي سوخته‌شان سندي بر جنايت استكبار و عوامل مزدور داخلي‌اش گرديد، مادر، خواهر، پسربرادر و ديگر اعضاي خانواده با هم به ديدار حق شتافتند.
روحش شاد و يادش گرامي باد.