شهيد كريم امراهي در سال1332 در يك خانواده روستائي كم درآمد و مؤمن و متعهد در روستاي قره‌قشلاق ديده به جهان گشود. وي پس از سپري نمودن دوران طفوليت پا به محيط تعليم و تربيت نهاد و تحصيلات ابتدايي و راهنمايي را در روستاي محل تولد به پايان رساند. ترك تحصيل کرد و در روستاي خود به شغل دامداري و كارگري پرداخت. سپس ازدواج نمود که نتيجه اين ازدواج4 فرزند است. پس از پيروزي انقلاب به عضويت سپاه پاسداران درآمد و بيش از8 سال در مناطق عملياتي شركت نمود. در مناطق حاج عمران و سردشت و پاكسازي سردشت و مناطق كردستان فعاليت داشت.
خاطرات آقاي خسرو قنبرپور، همرزم شهيد کريم امراهي

برادر شهيد كريم امراهي فردي متواضع و لايق در فرماندهي بودند، به طوري كه هر وقت نياز مي شد و دستور پاكسازي منطقه از گروهكهاي منحله مي‌رسيد؛ حتي در شب تاريك خطر را به جان مي خريد و عليرغم اينكه احتمال خطر دشمن بود اطاعت پذيري وي از مافوق در حد اعلاي خود بود. معمولاً در مناطق كردستان شبها عمليات متوقف مي شد و به جز در مواقع ضروري. لكن شهيد با روحيه بالائي كه داشتند و در اثر ايمان قوي و توانائي نيروهاي تحت امر خود، هر موقع كه لازم مي شد در عمليات شركت مي نمودند و كوههاي سر به فلك كشيده سرشاخان و مناطق پيرانشهر و مهاباد و سلماس همه و همه شاهد دلاوريهاي اين فرد خدائي هستند. از ويژگي‌هاي خاص ايشان فعاليت فرهنگي گسترده وي بود و در وقت استراحت نيروها را در مسجد براي اقامه نماز براي ايراد سخنراني توسط برادران فرهنگي جمع مي كرد و اعتقادش اين بود كه آگاهي و معرفت و معنويت نقش اساسي در بالا بردن روحيه جوانان دارد.
فردي منظم و صبور و متقي و معتقد به ولايت فقيه بود. جز رضاي خدا در طلب هيچ چيز نبود و اين منظم و اين اخلاص رمز محبوبيت و موفقيت نامبرده در صحنه‌هاي انقلاب بود.
خستگي ناپذيري از خصوصيات بارز اخلاقي او بود. مشكلات هرگز نتوانست خللي در اراده او پديد آورد. به استقبال ناملايمات مي رفت و خود را در درياي شدائد غوطه‌ور مي‌كرد تا ناخالصي ها مبدل به خلوص و پاكي شود. اگر مشكلي براي يكي از بسيجيان پيش مي‌آمد پروانه‌وار دور او مي گشت و در اسرع وقت در رفع ناراحتي وي تمهيدات لازم را فراهم مي‌كرد. وي طرفدار امام و رهبري و روحانيت هميشه بيدار بود.
روانش شاد و راهش پررهرو باد.
شهيد فردي مؤمن و فداكار و تلاشگر بود. عشق و علاقه فراوان به امام راحل داشت. در تمايم مراسمات عاشوراي حسيني و سالار شهيدان(ع) فعاليت چشمگير داشت و در صف اول نوحه خوانان و زنجيرزنان قرار داشت. هرگز نماز و روزه اش راترک نمي کرد. او  علاقه وافري به قرآن داشت و در مساجد به درسهاي احکام و قرآن مي پرداخت. خانواده شهيد در بيان خاطره اي از شهيد گفتند: «كريم روزي به مرخصي آمد و خيلي شاد بود. گفتم برادر جان خيلي شنگول هستي. گفت در منطقه چند روز پيش هواپيما عراقي به سوي ما از طرف پايين پرواز مي‌كردند و با مسلسل شليك مي‌كردند. چون ما در منطقه پدافند نداشتيم، لذا خوابيدم و با آرپيجي يكي از آنها را زدم و پس از چند لحظه در هواي منطقه آتش گرفت. بچه‌ها خيلي شادي مي‌كردند و فرمانده جندا... موقع برگشتن به شهر سلماس، حلقه گلي به گردن كريم انداخته و مردم شهر به پيشواز او رفتند و برايش گوسفند قرباني كردند.»
در هنگام اعزام به جبهه مادر شهيد به او گفت: پسرم نرو. ولي شهيد گفت که مادر جان ايمان تو ضعيف است. اگر ايمانت قوي بود من تا به حال به درجه رفيع شهادت نائل مي آمدم. تو را به خدا ايمانت را قوي کن تا من به آرزويم برسم. حلالم کن و مواظب بچه هايم باش و آنها را طوري تربيت کن که ادامه دهنده راه شهيدان باشند.
اين دلاورمردان تاريخ هرگز كوچكترين ضعفي از خود نشان ندادند و چون كوهي استوار و قله اي افتخارآميز بودند و مانند خون سالم در رگهاي عصر و دوران دويدند. سراسر زندگي شهيد شور و شوق جبهه بود. در عملياتهاي حاج عمران، كربلاي2، والفجر8 و9، و كربلاي5 و کربلاي10 و پاتك عراقي ها در منطقه دوپازه سردشت شركت فعالانه داشت و سرانجام در پاكسازي منطقه كتبان در تاريخ1368/6/1 در اثر درگيري با حزب منحله دمكرات، پس از 8 سال مبارزه به درجه رفيع شهادت نائل گشت.
روحش شاد و يادش گرامي باد